ZWIŃ
Warunki uczestnictwa i szczegółowy program merytoryczny studiów znajduje się na stronie: www.psmuz.umk.pl
ZWIŃ
Studia przeznaczone są przede wszystkim dla pracowników jednostek muzealnych posiadających zbiory militariów z okresu I i II Wojny Światowej. Kształcenie w opisywanej specjalizacji pozwoli otoczyć specjalistyczną opieką tego typu obiekty oraz umożliwi propagowanie i kultywowanie pamięci narodowej. Podstawowym zadaniem jest przekazywanie wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu konserwacji militariów pochodzących z okresu I i II Wojny Światowej poprzez przedstawienie zależności pomiędzy budową a właściwościami materiałów z jakich zostały wytworzone militaria (metal, skóra oraz drewno). Omówione zostaną sposoby łączenia, formowania, a także zdobienia owych materiałów.
Charakterystyka przyczyn i objawów ich starzenia oraz zniszczeń. Praktyczny aspekt studiów związany jest z konserwacją obiektów zabytkowych i sporządzaniem dokumentacji konserwatorskiej poprzez opisywanie technik ich wykonania, dokumentowanie stanu zachowania, opracowywanie programu prac konserwatorskich, wykonywanie zabiegów konserwatorskich, tj.: oczyszczanie, osuszanie, usuwanie deformacji, uzupełnianie ubytków oraz dobór warunków i sposobów przechowywania zabytków po konserwacji, skończywszy na sporządzaniu dokumentacji konserwatorskiej. Słuchacze będą mieli również możliwość zapoznania się z zasadami systematyki i proweniencji broni.
Rozpoznanie charakterystycznych cech, jakie posiada każdy egzemplarz broni, umożliwia usystematyzowanie okresu, miejsca jej produkcji, jak również na dokładne określenie czasu oraz miejsca, gdzie mogła być ona użyta. Omawiane także będą fizykochemiczne metody badań zabytków, niezbędne dla prawidłowego projektowania badawczego, uwzględniające specyfikę oczekiwanych rezultatów.
ZWIŃ
Studia przeznaczone są przede wszystkim dla pracowników jednostek muzealnych posiadających zbiory pochodzące z wykopalisk archeologicznych. Podstawowym zadaniem jest przekazywanie słuchaczom wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu konserwacji obiektów archeologicznych poprzez przedstawienie zależności pomiędzy budową a właściwościami materiałów z jakich zostały one wytworzone (metal, skóra, glina suszona, ceramika i szkło).
Omówione zostaną sposoby łączenia, formowania, a także zdobienia owych materiałów. Charakterystyka przyczyn i objawów ich starzenia oraz zniszczeń. Praktyczny aspekt studiów związany jest z konserwacją obiektów zabytkowych i sporządzaniem dokumentacji konserwatorskiej poprzez opisywanie technik ich wykonania, dokumentowanie stanu zachowania, opracowywanie programu prac konserwatorskich, wykonywanie zabiegów konserwatorskich, tj.: oczyszczanie, osuszanie, usuwanie deformacji, uzupełnianie ubytków oraz dobór warunków i sposobów przechowywania zabytków po konserwacji skończywszy na sporządzaniu dokumentacji konserwatorskiej. Omawiane także będą fizykochemiczne metody badań zabytków, niezbędne dla prawidłowego projektowania badawczego, uwzględniające specyfikę oczekiwanych rezultatów.
Poprzez podniesienie kwalifikacji i zdobycie nowych umiejętności ukończenie studiów podyplomowych daje możliwość awansu służbowego pracownikom jednostek instytucjonalnych.
ZWIŃ
Moim zdaniem najtrudniejsza a zarazem najciekasza była by grafika. Ciekawa też jest krytyka.
Jeżeli jeszcze raz miałbym wybierać kierunek i wydział to Ochrona dóbr kultury i WSzP UMK, po za tym studiowanie w Toruniu takiego kierunku to sama przyjemność, jeżeli tylko chce się studiować.