Studia na kierunku terapia zaburzeń więzi to studia podyplomowe, których program kształcenia trwa 1 rok. Studia możesz podjąć w formie online.
Terapia zaburzeń więzi to studia, które skoncentrowane są na problematyce budowania i naprawy relacji emocjonalnych, szczególnie między dziećmi a opiekunami, ale także w szerszym kontekście relacji interpersonalnych. To propozycja dla osób, które zawodowo wspierają rozwój emocjonalny dzieci i młodzieży, zwłaszcza tych, którzy doświadczyli zaniedbania, traumy, przemocy, separacji od rodziny lub mają trudności w tworzeniu bezpiecznych więzi z innymi. W trakcie studiów uczestnicy uczą się rozpoznawać różne formy zaburzeń przywiązania – od lękowego, przez unikający, aż po zaburzenia o charakterze zdezorganizowanym. Duży nacisk kładzie się na teorię przywiązania Johna Bowlby’ego, współczesne badania neurobiologiczne dotyczące relacji oraz na praktyczne zastosowanie tych koncepcji w pracy terapeutycznej i wychowawczej. Program uwzględnia także pracę z rodziną pokazując, jak relacje w systemie rodzinnym wpływają na funkcjonowanie dziecka.Po ukończeniu studiów podyplomowych z terapii zaburzeń więzi absolwent zyskuje bardzo specjalistyczne kompetencje, które można wykorzystać w pracy z dziećmi, młodzieżą i rodzinami doświadczającymi trudności emocjonalnych, relacyjnych lub wychowawczych. Przede wszystkim są to kwalifikacje przydatne wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z dziećmi przeżywającymi skutki traum – czy to spowodowanych przemocą, zaniedbaniem, rozłąką z rodzicami, adopcją czy pobytem w rodzinie zastępczej. Praca po tych studiach opiera się na tworzeniu relacji terapeutycznej, która może zastąpić lub uzupełnić wcześniejsze, zaburzone wzorce więzi. Absolwenci najczęściej znajdują zatrudnienie w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, ośrodkach interwencji kryzysowej, placówkach wsparcia dziennego, domach dziecka, rodzinach zastępczych oraz ośrodkach adopcyjnych. Bardzo często podejmują też pracę w gabinetach psychoterapeutycznych lub centrach zdrowia psychicznego, gdzie prowadzą terapię indywidualną i grupową, ukierunkowaną na wzmacnianie więzi, odbudowę poczucia bezpieczeństwa i pracę nad zaufaniem.
Co ma wpływ na wyniki wyszukiwania i
Co ma wpływ na wyniki wyszukiwania?
Na liście wyników wyszukiwania znajdują się wszystkie polskie uczelnie publiczne (państwowe) oraz promowane uczelnie niepubliczne (prywatne). Kolejność profili partnerów w wynikach wyszukiwania zależy od określonych czynników. Więcej informacji o pozycjonowaniu znajdziesz w Regulaminie dostępnym tutaj
Wyróżniony
Profil tego partnera wyświetla się wyżej w wynikach wyszukiwania, ponieważ partner wykupił dodatkową, płatną usługę w otouczelnie.pl polegającą na pozycjonowaniu partnera w wynikach wyszukiwania.
Studia w Łodzi na tym kierunku, przeznaczone są dla absolwentów wszystkich kierunków studiów wyższych.
*Wymagania mogą się różnić na poszczególnych uczelniach, dlatego koniecznie trzeba je sprawdzić na stronach rekrutacyjnych szkół wyższych.
Studia podyplomowe w Łodzi na tym kierunku to intensywny i głęboko angażujący program kształcenia, który przygotowuje specjalistów do pracy z osobami doświadczającymi trudności emocjonalnych, relacyjnych i wychowawczych, wynikających z zaburzonego przywiązania. Więź emocjonalna, która powstaje najwcześniej – między dzieckiem a opiekunem – stanowi fundament późniejszego funkcjonowania człowieka w relacjach. Gdy ta więź jest niestabilna, niewystarczająca lub została przerwana przez traumę, zaniedbanie czy przemoc, skutki są głębokie i długofalowe. Studia z terapii zaburzeń więzi mają na celu zrozumienie tych mechanizmów i wyposażenie uczestników w narzędzia do ich naprawy.
Program studiów opiera się przede wszystkim na współczesnych teoriach przywiązania – w szczególności na koncepcjach Johna Bowlby’ego i Mary Ainsworth – oraz na wiedzy z zakresu psychologii rozwojowej, neurobiologii, psychoterapii dzieci i młodzieży, terapii rodzinnej i pracy systemowej. Uczestnicy uczą się, jak rozpoznawać typy zaburzeń więzi – od stylów przywiązania lękowego, unikającego czy zdezorganizowanego, aż po głębsze problemy relacyjne występujące u dzieci z doświadczeniem przemocy, porzucenia lub rozłąki.
Ważnym elementem studiów są zajęcia praktyczne: warsztaty, superwizje, analiza przypadków, ćwiczenia z budowania relacji terapeutycznej i interwencji emocjonalnej. Uczestnicy uczą się, jak wspierać dzieci w budowaniu zaufania, jak pracować z ich emocjami – lękiem, złością, wstydem – oraz jak angażować opiekunów w proces terapeutyczny. Szczególną uwagę poświęca się rodzinom zastępczym, adopcyjnym oraz tym, które przeżywają trudności w relacjach z dzieckiem. Kluczowe jest tu myślenie systemowe – rozumienie dziecka nie tylko jako jednostki, ale jako członka relacji, które wpływają na jego emocje i zachowanie.
Studia trwają zazwyczaj dwa semestry i odbywają się w trybie niestacjonarnym lub hybrydowym, co pozwala uczestnikom łączyć naukę z pracą zawodową. Program kierowany jest głównie do psychologów, pedagogów, terapeutów, pracowników socjalnych, wychowawców oraz wszystkich osób zawodowo zaangażowanych w pracę z dziećmi i rodziną. Ukończenie tych studiów daje solidne podstawy do prowadzenia terapii relacyjnej, interwencji kryzysowej, konsultacji wychowawczych, a także pracy z rodziną w procesie budowania bezpiecznego przywiązania.
To kierunek, który nie tylko wzbogaca zawodowo, ale też zmienia sposób patrzenia na relacje – uczy uważności, obecności, zrozumienia emocji, a także pokory wobec siły, jaką mają pierwsze więzi w życiu człowieka. Absolwenci tych studiów stają się osobami zdolnymi do towarzyszenia dzieciom i ich opiekunom w procesie odbudowy najważniejszych relacji – tych, które leżą u podstaw bezpieczeństwa, tożsamości i zdolności do miłości.
Studia na kierunku terapia zaburzeń więzi, możemy podzielić na:
1. Typ
2. Tryb:
Uczestnicy zdobywają zestaw zaawansowanych umiejętności, które umożliwiają im skuteczną pomoc dzieciom, młodzieży i rodzinom zmagającym się z trudnościami w relacjach emocjonalnych. Nauka odbywa się nie tylko poprzez wykłady teoretyczne, ale przede wszystkim poprzez warsztaty, superwizje i ćwiczenia praktyczne, które przygotowują do realnej pracy w środowisku terapeutycznym i wychowawczym.
Kluczową umiejętnością rozwijaną podczas studiów jest diagnozowanie stylów przywiązania oraz rozpoznawanie objawów zaburzeń więzi – zarówno u dzieci, jak i w relacjach rodzinnych. Uczestnicy uczą się analizować zachowania i mechanizmy emocjonalne wynikające z wcześniejszych doświadczeń traumy, zaniedbania lub separacji. Zyskują wiedzę, jak interpretować takie objawy jak nadmierna kontrola, wycofanie, lęk separacyjny czy impulsywność w kontekście zaburzonego przywiązania.
Ważnym aspektem kształcenia jest rozwój umiejętności budowania bezpiecznej relacji terapeutycznej – opartej na empatii, uważności i autentycznej obecności. Uczestnicy uczą się, jak być emocjonalnie dostępnym dla dziecka, jak regulować jego emocje i jak towarzyszyć mu w procesie odbudowy zaufania do dorosłych. Poznają metody pracy oparte na teorii przywiązania, takie jak terapia narracyjna, elementy DDP (terapia rozwojowa ukierunkowana na więź), praca z symbolami i metaforą, a także podstawy terapii systemowej.
Studia rozwijają także kompetencje w pracy z rodzicami – zarówno biologicznymi, jak i zastępczymi czy adopcyjnymi. Uczestnicy uczą się, jak prowadzić rozmowy wspierające, jak uczyć opiekunów reagowania na potrzeby emocjonalne dziecka, jak budować mosty między światem dziecka a dorosłego. W programie znajdują się również zagadnienia związane z interwencją kryzysową, pracą z traumą rozwojową oraz technikami wspierania regulacji emocji.
Poza umiejętnościami ściśle terapeutycznymi, studenci rozwijają też zdolności do prowadzenia obserwacji i dokumentacji pracy terapeutycznej, współpracy w zespole interdyscyplinarnym oraz projektowania długofalowego planu wsparcia dla dziecka i jego rodziny. Zdobywają także samoświadomość i uczą się dbania o własne granice oraz profilaktyki wypalenia zawodowego – co jest niezwykle ważne przy pracy z osobami obciążonymi emocjonalnie.
Studia na kierunku terapia zaburzeń więzi, trwają 1 rok (studia podyplomowe).
Absolwent może rozpocząć lub poszerzyć swoją działalność zawodową w obszarach związanych z pomocą psychologiczną, pedagogiczną i społeczną, ukierunkowaną przede wszystkim na dzieci, młodzież i rodziny z trudnościami relacyjnymi. Praca ta ma charakter głęboko empatyczny i wymaga zrozumienia mechanizmów, które kierują zachowaniem osób doświadczających deficytów w obszarze więzi – często na skutek zaniedbań, rozłąki z opiekunem, przemocy, traum dzieciństwa lub trudnych warunków wychowawczych.
Najczęściej absolwenci znajdują zatrudnienie w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, ośrodkach interwencji kryzysowej, domach dziecka, placówkach wsparcia dziennego, rodzinach zastępczych, a także w organizacjach pozarządowych wspierających dzieci z rodzin dysfunkcyjnych lub środowisk zagrożonych wykluczeniem społecznym. Mogą prowadzić indywidualne terapie, sesje wsparcia emocjonalnego, konsultacje rodzinne, a także warsztaty i grupy terapeutyczne, których celem jest przywrócenie zdolności do budowania zdrowych, bezpiecznych relacji.
Dla psychologów i psychoterapeutów studia z terapii więzi są często rozszerzeniem już prowadzonej działalności – pozwalają lepiej rozumieć klientów, których problemy emocjonalne wywodzą się z wczesnodziecięcych doświadczeń braku bezpieczeństwa i stabilności emocjonalnej. Dla pedagogów i nauczycieli to z kolei sposób na wzbogacenie codziennej pracy z uczniami, którzy przejawiają trudności wychowawcze, są wycofani lub agresywni, mają problemy z nawiązywaniem relacji i funkcjonowaniem w grupie.
Absolwenci mogą również rozwijać własną praktykę terapeutyczną, oferując wsparcie rodzinom adopcyjnym, zastępczym, opiekunom dzieci z traumą przywiązaniową czy osobom dorosłym, które doświadczają skutków zaburzeń więzi w swoim życiu prywatnym i zawodowym. W miarę zdobywanego doświadczenia mogą prowadzić szkolenia i warsztaty dla specjalistów, nauczycieli, wychowawców czy asystentów rodzin.
Możliwości zatrudnienia po studiach na kierunku terapia zaburzeń więzi
Praca po takich studiach ma głęboki sens i społeczny wymiar – to nie tylko zawód, ale misja wspierania tych, którzy na wczesnym etapie życia nie otrzymali wystarczającego wsparcia emocjonalnego. To także okazja, by realnie wpływać na poprawę jakości życia i relacji dzieci, młodzieży i ich opiekunów, budując fundamenty zdrowego przywiązania i poczucia bezpieczeństwa.
