Inżynieria druku 3D to nowoczesny i interdyscyplinarny kierunek studiów, który łączy wiedzę z zakresu inżynierii materiałowej, mechaniki, automatyzacji, informatyki i projektowania CAD/CAM. Studenci zdobywają kompleksową wiedzę na temat technologii addytywnych, które znajdują zastosowanie w przemyśle lotniczym, medycynie, budownictwie, motoryzacji oraz elektronice. Studia w Lublinie na tym kierunku pozwalają przyszłym inżynierom rozwijać umiejętności w zakresie modelowania 3D, obsługi nowoczesnych drukarek, a także optymalizacji procesów produkcyjnych z wykorzystaniem technologii addytywnych.
Studia na kierunku inżynieria druku 3D kładą duży nacisk na zdobywanie doświadczenia praktycznego. Dzięki nowoczesnym laboratoriom i dostępowi do zaawansowanych urządzeń studenci uczą się obsługi i konserwacji przemysłowych drukarek 3D, a także wdrażania technologii addytywnych w procesach produkcyjnych. Oprócz pracy w laboratoriach studenci biorą udział w projektach badawczych, które pozwalają na testowanie nowych materiałów i metod produkcji, a także uczą się wykorzystywania narzędzi symulacyjnych do analizy wytrzymałościowej wydrukowanych komponentów.
Kierunek ten oferuje również możliwość odbywania praktyk w renomowanych firmach zajmujących się technologiami addytywnymi. Współpraca, jaką prowadzą uczelnie w Lublinie z przemysłem, pozwala studentom zdobyć doświadczenie w realnych warunkach pracy, gdzie mogą uczestniczyć w procesach projektowania i produkcji elementów dla sektora lotniczego, medycznego czy motoryzacyjnego. Uczestnictwo w praktykach pozwala na bezpośrednie zapoznanie się z nowoczesnymi rozwiązaniami technologicznymi stosowanymi w przemyśle oraz nawiązywanie kontaktów zawodowych, które mogą ułatwić start kariery po ukończeniu studiów.
Typ i tryb studiów:
Studia na kierunku inżynieria druku 3D możemy podzielić na:
1. Typ
2. Tryb:
Zdobywana wiedza i umiejętności
Studenci zdobywają szerokie spektrum umiejętności technicznych, analitycznych i projektowych, które pozwalają im na pracę w dynamicznie rozwijającej się branży technologii addytywnych. Kluczowym obszarem kształcenia jest projektowanie modeli 3D przy użyciu specjalistycznego oprogramowania CAD/CAM oraz optymalizacja struktur pod kątem ich funkcjonalności i wytrzymałości. Studenci uczą się, jak dostosować parametry druku do różnych technologii addytywnych, takich jak FDM, SLA, SLS czy DMLS, aby uzyskać najlepszą jakość i wydajność produkowanych elementów.
Ważnym aspektem nauki jest również inżynieria materiałowa, dzięki której studenci poznają właściwości różnorodnych surowców wykorzystywanych w druku 3D – od klasycznych tworzyw sztucznych, przez metale i ceramikę, aż po materiały biokompatybilne stosowane w medycynie. Umiejętność doboru odpowiednich materiałów oraz ich właściwa obróbka i modyfikacja pozwalają na tworzenie komponentów o wysokiej precyzji, trwałości i dostosowanych do specyficznych wymagań przemysłowych.
Studia rozwijają także zdolności związane z symulacją i analizą procesów produkcyjnych. Studenci uczą się stosowania narzędzi inżynierii odwrotnej oraz metod obliczeniowych, które pozwalają na analizowanie wytrzymałości mechanicznej wydrukowanych elementów. Dzięki temu są w stanie przewidywać zachowanie struktur w rzeczywistych warunkach użytkowania i optymalizować projekty pod kątem minimalizacji zużycia materiału przy jednoczesnym zachowaniu odpowiednich parametrów technicznych.