Kierunki studiów związane z tą dyscypliną są zaprojektowane tak, aby program kształcenia był zgodny z europejskimi standardami nauczania i obejmuje zarówno zajęcia teoretyczne, jak i praktyczne, przygotowujące studentów do wykonywania zawodu lekarza na arenie międzynarodowej.
Początkowe lata studiów skupiają się na naukach podstawowych, takich jak anatomia, histologia, biochemia, fizjologia oraz podstawy diagnostyki. Studenci uczestniczą w wykładach, ćwiczeniach laboratoryjnych oraz zajęciach praktycznych, zdobywając solidne fundamenty teoretyczne.
Kolejne lata obejmują intensywne szkolenie kliniczne w szpitalach i placówkach medycznych. Studenci uczą się diagnozowania i leczenia pacjentów pod okiem doświadczonych lekarzy w takich dziedzinach jak choroby wewnętrzne, chirurgia, pediatria, ginekologia i położnictwo, psychiatria oraz medycyna ratunkowa.
Program kładzie duży nacisk na nowoczesne formy dydaktyczne, takie jak nauczanie problemowe (Problem-Based Learning) oraz zintegrowane zajęcia wielodyscyplinarne. Od pierwszego roku studenci mają możliwość praktycznego zastosowania zdobytej wiedzy, m.in. poprzez zajęcia z udziałem pacjentów symulowanych i standaryzowanych. Ocena umiejętności praktycznych odbywa się m.in. za pomocą egzaminów OSCE (Objective Structured Clinical Examination).
Wszystkie zajęcia prowadzone są w języku angielskim, co umożliwia studentom rozwinięcie umiejętności komunikacji medycznej w tym języku oraz przygotowuje ich do pracy w międzynarodowym środowisku medycznym.
1. Typ i tryb studiów:
Studia na kierunku lekarskim w języku angielskim możemy podzielić na:
1. Typ:
2. Tryb:
2. Zdobywana wiedza i umiejętności
Studia te przygotowują studentów do wykonywania zawodu lekarza na arenie międzynarodowej. Program studiów kładzie nacisk na umiejętności teoretyczne, praktyczne oraz interpersonalne, które są niezbędne w pracy klinicznej i badawczej.
Absolwenci przeprowadzają wywiad medyczny i badanie fizykalne pacjenta, co umożliwia prawidłową diagnostykę chorób. Interpretują wyniki badań laboratoryjnych i obrazowych, takich jak badania krwi, EKG, RTG, tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI).
Diagnozują i leczą pacjentów w stanach zagrożenia życia (udar, zawał, wstrząs septyczny, urazy wielonarządowe). Obsługują sprzęt medyczny stosowany na oddziałach intensywnej terapii (respiratory, monitory kardiologiczne, defibrylatory). Zarządzają również zespołem ratunkowym i podejmują decyzje w warunkach presji czasowej.