Kierunki studiów związane z tą dyscypliną to nowoczesny, interdyscyplinarny program, który łączy wiedzę z zakresu inżynierii materiałowej, biologii, chemii oraz medycyny. Ich celem jest przygotowanie specjalistów, którzy będą tworzyć, modyfikować i analizować materiały przeznaczone do kontaktu z ludzkim organizmem — zarówno tymczasowego, jak i długoterminowego. Program został zaprojektowany z myślą o potrzebach dynamicznie rozwijającego się sektora biomedycznego, obejmującego między innymi implantologię, ortopedię, kardiologię, chirurgię, stomatologię czy inżynierię tkankową.
Od początku studiów student styka się z różnorodnymi dziedzinami wiedzy. Z jednej strony zdobywa wiedzę techniczną dotyczącą budowy i właściwości materiałów — metali, ceramiki, tworzyw sztucznych, kompozytów i biomateriałów — a z drugiej uczy się podstaw biologii, fizjologii człowieka, biochemii i mikrobiologii. Taka konstrukcja programu pozwala zrozumieć nie tylko, jak tworzyć i testować nowe materiały, ale także jak będą one zachowywać się w środowisku biologicznym — w warunkach in vivo i in vitro.
W trakcie nauki studenci poznają metody projektowania materiałów, analizują ich biozgodność, trwałość i odporność chemiczną, uczą się także o powłokach przeciwbakteryjnych i biodegradowalnych materiałach implantacyjnych. W programie znajdują się również zajęcia z technologii wytwarzania, nanomateriałów, drukowania 3D, funkcjonalizacji powierzchni oraz inżynierii nośników leków. Ciekawym elementem studiów są także zagadnienia prawne i etyczne związane z dopuszczaniem wyrobów medycznych do użytku klinicznego, co pozwala studentom zrozumieć cały proces — od laboratorium, przez certyfikację, aż po wdrożenie produktu na rynek.
Duży nacisk położony jest na zajęcia praktyczne – laboratoria, warsztaty, projekty badawcze – które często realizowane są we współpracy z wydziałami medycznymi, jednostkami naukowymi i firmami z branży biomedycznej. Dzięki temu studenci zdobywają realne doświadczenie i uczą się pracy zespołowej, a także rozwiązywania problemów projektowych i wdrożeniowych. Często już w czasie studiów mają okazję zetknąć się z rzeczywistymi wyzwaniami, na przykład opracowywać strukturę implantu czy projektować materiał do rekonstrukcji tkanki kostnej.
1. Typ i tryb studiów:
Studia na kierunku materiały dla zastosowań medycznych możemy podzielić na:
1. Typ:
2. Tryb:
2. Zdobywana wiedza i umiejętności
Student zdobywa unikatowe, interdyscyplinarne umiejętności, które łączą wiedzę techniczną, przyrodniczą i medyczną. Podstawą są kompetencje inżynierskie związane z projektowaniem, przetwarzaniem i oceną właściwości materiałów. Student uczy się, jak analizować strukturę i skład materiałów metalicznych, polimerowych, ceramicznych i kompozytowych, a także jak dostosowywać ich parametry fizykochemiczne i mechaniczne do konkretnych zastosowań w organizmie człowieka.
Równocześnie rozwijana jest umiejętność oceny biokompatybilności materiałów, czyli ich zgodności z tkankami i płynami ustrojowymi. Studenci uczą się rozpoznawać, jakie reakcje biologiczne mogą zachodzić w kontakcie materiału z organizmem, jak ograniczać ryzyko odrzutu, zakażeń czy stanów zapalnych, i jak testować zachowanie materiałów w warunkach in vitro i in vivo. Ważnym elementem edukacji są także zagadnienia związane z modyfikacją powierzchni, funkcjonalizacją materiałów (np. poprzez nanotechnologie, powłoki antybakteryjne) oraz zaawansowanymi metodami obróbki, w tym drukiem 3D i technikami warstwowymi.
Kolejnym obszarem są kompetencje laboratoryjne i analityczne. Student poznaje metody badawcze wykorzystywane w inżynierii materiałowej: mikroskopię elektronową, spektroskopię, testy wytrzymałościowe, analizy degradacji, a także symulacje komputerowe pozwalające przewidywać zachowanie materiału w różnych warunkach. Uczy się również projektowania eksperymentów oraz krytycznej analizy danych.
Nieodłącznym elementem jest rozwijanie świadomości technologicznej i medycznej – student nie tylko zna właściwości materiałów, ale rozumie kontekst ich wykorzystania: wie, jak działają implanty, protezy, opatrunki specjalistyczne czy stenty, i jak dopasować materiał do potrzeb pacjenta, jego fizjologii i trybu życia. Dzięki zajęciom z anatomii, biologii człowieka czy mikrobiologii rozumie również mechanizmy, które zachodzą w organizmie w kontakcie z materiałem, oraz potrafi przewidywać ich długoterminowe skutki.