Kierunki studiów związane z tą dyscypliną to nowoczesna propozycja dla osób, które chcą zrozumieć i współtworzyć przełomowe rozwiązania technologiczne oparte na innowacyjnych materiałach. To kierunek dla tych, których fascynuje świat nowoczesnej inżynierii, nanotechnologii, ekologicznych tworzyw i inteligentnych materiałów, które reagują na otoczenie, a nawet same się regenerują. Program kształcenia został zaprojektowany tak, aby połączyć fundamentalną wiedzę z zakresu nauk ścisłych z praktycznym podejściem do projektowania i zastosowania materiałów w wielu dziedzinach – od przemysłu kosmicznego po medycynę.
Pierwsze semestry studiów skupiają się na podstawach: fizyce, chemii, matematyce i inżynierii materiałowej. Studenci poznają budowę materii, uczą się, jakie właściwości mają różne grupy materiałów – metale, ceramiki, polimery, kompozyty, materiały hybrydowe – i co wpływa na ich zachowanie w określonych warunkach. Z czasem nauka staje się coraz bardziej zaawansowana i specjalistyczna. Studenci zaczynają zgłębiać technologie obróbki materiałów, metody ich syntezy i modyfikacji, uczą się analizować mikrostrukturę, badać wytrzymałość, odporność na czynniki środowiskowe czy przewodnictwo elektryczne.
Duży nacisk kładziony jest na zagadnienia przyszłościowe – takie jak nanotechnologia, biomateriały, materiały samonaprawiające się, inteligentne powłoki, druk 3D oraz materiały stosowane w energetyce odnawialnej czy elektronice elastycznej. Studenci uczą się nie tylko jak powstają te materiały, ale też jak przewidzieć ich zachowanie w ekstremalnych warunkach i jak można je zastosować w praktyce. W programie pojawiają się również elementy związane z gospodarką obiegu zamkniętego i zrównoważonym rozwojem – studenci analizują, jak projektować materiały w sposób ekologiczny i zgodny z wymogami środowiskowymi.
1. Typ i tryb studiów:
Studia na kierunku materiały i technologie przyszłości możemy podzielić na:
1. Typ:
2. Tryb:
2. Zdobywana wiedza i umiejętności
Student zdobywa szeroki wachlarz umiejętności, które łączą wiedzę inżynierską, nauki przyrodnicze oraz nowoczesne narzędzia projektowania i badań. Już od pierwszych semestrów rozwija zdolność rozumienia złożonych właściwości fizycznych, chemicznych i mechanicznych różnych klas materiałów – zarówno tych tradycyjnych, jak metale i ceramiki, jak i nowoczesnych, takich jak nanomateriały, materiały funkcjonalne, kompozyty czy struktury samonaprawiające się. Uczy się nie tylko tego, jak powstają i jak działają, ale również jak ich właściwości można precyzyjnie modyfikować i kontrolować, by spełniały wymagania konkretnych zastosowań przemysłowych lub technologicznych.
Studenci rozwijają też umiejętności w zakresie syntezy i przetwarzania materiałów – poznają techniki inżynierii powierzchni, nowoczesne metody druku 3D, nanotechnologię, a także technologie próżniowe, laserowe i plazmowe. Ważnym elementem kształcenia jest nauka pracy z zaawansowaną aparaturą badawczą. Studenci uczą się obsługiwać mikroskopy elektronowe, spektrometry, urządzenia do analizy termicznej czy testowania wytrzymałości materiałów, zdobywając jednocześnie umiejętność analizy danych pomiarowych, ich interpretacji i wyciągania praktycznych wniosków.
Niezwykle istotną kompetencją, którą rozwija się podczas studiów, jest umiejętność projektowania nowych rozwiązań technologicznych w oparciu o właściwości materiałów. Studenci uczą się korzystać z oprogramowania inżynierskiego do modelowania i symulacji (takich jak CAD, CAE, MES), co pozwala im tworzyć cyfrowe modele komponentów, analizować ich zachowanie pod wpływem obciążeń, temperatury, środowiska chemicznego czy promieniowania, a następnie optymalizować je pod kątem wytrzymałości, efektywności czy kosztu.
W toku nauki rozwijana jest również zdolność prowadzenia badań – od sformułowania hipotezy, przez projektowanie eksperymentu, aż po analizę i prezentację wyników. To wszystko wiąże się z kształceniem krytycznego myślenia, samodzielności, ale też umiejętności pracy w zespołach projektowych i badawczych. Studenci uczą się, jak komunikować się w środowisku interdyscyplinarnym, jak przedstawiać złożone koncepcje w przystępny sposób i jak zarządzać projektami technologicznymi.